نمای دو پوسته ساختمان یک ساختار پاکتی است که متشکل از دو پوسته شفاف است که توسط یک محفظه هوا جدا میشوند.
نمای دو پوسته شکلی از نمای فعال است، زیرا این تجهیزات همانند فنها یا سنسورها حرارت خورشید را استخدام میکند. همچنین استراتژی طراحی منفعل دارد و بعنوان یک تهویه طبیعی، نور روز و انرژی خورشیدی را ادغام میکند.
نمای بیرونی ساختمان دو پوسته شامل پوسته اصلی یا نما است. که نحوه اتصال به صورت قرار گیری داربست که لایه بیرونی را به لایه داخلی متصل میکند. به طوری که هوا در حفره متوسط قرار میگیرد. تهویه حفره میتواند طبیعی یا مکانیکی باشد. به غیر از نوع تهویه در داخل حفره، مبدا و مقصد هوا میتواند بسته به اکثر شرایط آب و هوایی، موارد مورد استفاده، محل قرار گرفتن سازه و ساعات روز متفاوت باشد.
پوستههای شیشهای میتواند واحدهای شیشهای تک یا دو جداره با فاصلهای از ۲۰ سانتی متر تا ۲ متر باشد.
شکافهای موجود بین دو پوسته ممکن است به صورت طبیعی یا مکانیکی تهویه شود. در فصل زمستان و با وجود هوای سرد، با جذب گرمای خورشید، درون حفره ممکن است به فضای اشغال شده برای جبران نیازهای گرما منتقل شود، در حالی که درفصل تابستان و در هوای گرم، حفره ممکن است از ساختمان خارج شود تا موجب کاهش نفوذ خورشید و کاهش بار خنک شود. در هر مورد فرض میشود که با استفاده از این پیکربندی شیشهای در مقایسه با پیکربندی شیشههای معمولی، مقدار بازدهی بالاتر میتواند حاصل شود.
با بهینه سازی استراتژی تهویه نما عملکرد انرژی یک ساختمان متصل به نمای دو پوسته میتواند در فصل سرد و گرم یا در هوای سرد و گرم بهبود یابد.
مدل سازی انرژی ساختمان فضاهای دوپوسته ذاتا دشوار است، بهدلیل ویژگیهای مختلف انتقال حرارت در داخل حفره، مدلسازی عملکرد انرژی طراحی و استفاده بیشتر از مواد و هزینههای بالا موجب دشواری و سختی کار میشود.
انواع نمای دو پوسته: